รูปแบบการเสียหายของวัสดุ : การบิดเบี้ยวแบบยืดหยุ่น (Elastic Distortion)

วันนี้ขอเสนอรูปแบบการเสียหายของวัสดุแบบที่ 3 คือ การบิดเบี้ยวแบบยืดหยุ่น ซึ่งมีรายละเอียดดังต่อไปนี้

วัสดุสามารถเสียหายโดยปราศจากการเปลี่ยนแปลงรูปร่างอย่างถาวร เมื่อวัสดุมีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างแบบยืดหยุ่น (Elastic Deformation) และมีการยืดตัวจนทำให้ไม่สามารถใช้งานต่อไปได้ การเปลี่ยนแปลงรูปร่างแบบยืดหยุ่น เกิดขึ้นเมื่อวัสดุอยู่ภายใต้การรับแรงที่ยังไม่เกินค่าความต้านทานแรงดึงของวัสดุ การบิดเบี้ยวที่ไม่มีการเสียรูปอย่างถาวร (Non-Permanent Distortion) มีผลเสียกับวัสดุหลายอย่าง ยกตัวอย่าง เช่น ขัดขวางการทำงานของชิ้นส่วนอื่นที่อยู่ติดกันจนทำให้เกิดการเสียหาย การบิดเบี้ยวแบบยืดหยุ่นสามารถเกิดขึ้นได้จากแรงที่กระทำและผลจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ เช่น ค่าโมดูลัสของความยืดหยุ่นของวัสดุขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ และถ้ามีการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด จะทำให้วัสดุเกิดการเปลี่ยนแปลงรูปร่างแบบยืดหยุ่นที่แรงต่ำๆ ได้มากกว่าสภาวะอุณหภูมิการใช้งานปกติ

การเลือกใช้วัสดุที่มีค่าโมดูลัสสูงเพียงพอโดยปราศจากการเปลี่ยนแปลงรูปร่างแบบยืดหยุ่นมาก่อนสามารถป้องกันการเสียหายด้วยรูปแบบดังกล่าวนี้ได้ โดยเฉพาะในกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิแบบทันทีทันใด การควบคุมตัวแปรในการใช้งานของวัสดุเพื่อไม่ให้มีการรับแรงและอุณหภูมิเกินกว่าที่วัสดุจะรับได้เป็นอีกหนทางหนึ่งที่ช่วยให้วัสดุไม่เกิดการเสียหายด้วยรูปแบบดังกล่าว